چسب

چسب های نیمه مصنوعی
مشتقات سلولزی چسب های ترموپلاستیک هستند. ترموپلاستیک ها در دمای معمولی در فاز جامد هستند. با حرارت دادن، نرم و ذوب می شوند. این خاصیت به آنها کمک می کند تا در هنگام ایجاد تغییرات شیمیایی از کف محافظت کنند. آنها به صورت محلول چسبنده، پراکنده و به شکل جامد ظاهر می شوند. پس از گرم شدن، تبدیل به جامد می شوند. یک ماده ترموپلاستیک مایع می تواند در صورت خنک شدن، چسبندگی ایجاد کند. در محلول و پراکندگی آنها به عنوان یک فیلم با تبخیر حلال مایع باقی می مانند. آنها به دو گروه طبقه بندی می شوند:

نیترات های سلولزی سلولزی هستند که از پنبه در واکنش با اسید نیتریک و اسید سولفوریک به دست می آیند. رنگ نیترات سلولز معمولاً مات یا شفاف است، اما در زیر نور روز، رنگ آن تیره خواهد بود. در برابر آب و روغن مقاوم است و در دمای متوسط ​​در اسیدهای ضعیف، قلیایی ها و حلال های آلی تجزیه می شود. اما این یک چسب قوی و انعطاف پذیر است. حتی برگشت پذیری چسب قدیمی نیز وجود دارد.

اترهای سلولزی با واکنش سولفات الکل یا نمک های کلرید مناسب در محیط قلیایی تهیه می شوند. آنها در بازار به عنوان حلال های آلی یا با حل کردن پودر ژل در آب و یک حلال قابل تبخیر به فروش می رسند. پس از تبخیر حلال، آنها به عنوان پلیمرهای ترموست باقی می مانند. در هنگام تبخیر، مقداری انقباض و کاهش حجم وجود دارد. در این موارد، چسب برای استحکام ساختاری مناسب نیست.

چسب های مصنوعی (چسب های غیر آلی)
در دهه 1930، چسب های رزین مصنوعی در صنعت نجاری استفاده می شد. آنها مزایای زیادی برای استفاده در صنعت نجاری دارند. در مبلمان فضای باز، چسب های رزین مصنوعی را می توان در اتصالاتی استفاده کرد که به اندازه چوب محکم می مانند، حتی در مواجهه بدون محافظت در برابر آب و هوا. بیشتر چسب های "حیوانی" را می توان در اتصالات مبلمان فقط برای استفاده داخلی استفاده کرد.

چسب های معدنی بر پایه ترکیبات معمولی مانند سیلیکات سدیم، اکسی کلرید منیزیم، اکسید سرب (لیتراژ)، گوگرد و فسفات های فلزی مختلف ساخته می شوند. این مواد برای کاربردهای خاص پیوندهای مقاومی قوی ایجاد می کنند و هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. ظهور چسب های پلیمری آلی مصنوعی در دو دهه گذشته منجر به کاهش استفاده از بسیاری از دستورالعمل های آزمایشگاهی قدیمی تر چسب های معدنی شده است .

چسب های مهم تر برای چوب در حال حاضر از طریق سنتز شیمیایی تولید می شوند. سنتز شیمیایی، معمولاً چسب های مصنوعی را توسط یک سخت کننده یا یک عامل گیرا از مایع به جامد تبدیل می کند. این عوامل ممکن است به طور جداگانه برای افزودن به رزین قبل از استفاده ارائه شوند، یا ممکن است (به ویژه با رزین های پودری خشک شده با اسپری) در رزین موجود باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://jahan-chasb.ir

[ بازدید : 29 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

چسباندن بخش مهمی از بسیاری از پروژه های مبتنی بر چوب است. اما تعیین بهترین چسب چوب برای کار خاص شما همیشه آسان نیست. در اینجا چیزی است که باید بدانید تا تصمیم بگیرید کدام چسب چوب برای پروژه شما بهترین کارایی را دارد.

چسب پلی وینیل استات (PVA) رایج ترین نوع چسب چوب است. این نوع شامل چسب‌های معمولی سفید و زرد یا همان چیزی است که معمولاً «چسب نجار» نامیده می‌شود. می توان از آن برای بسیاری از پروژه ها - اما نه همه - استفاده کرد.

چسب مخفی از محصولات حیوانی ساخته می شود. این می تواند به صورت مایع یا گرانول، تکه یا ورقه ای باشد که باید در آب حل شود. باید حرارت داده شود و با برس روی آن بمالید و در حین سرد شدن به هم می چسبد.

اپوکسی معمولاً در دو جزء مجزا وجود دارد: یک سخت کننده و یک رزین. قطعات با هم مخلوط می شوند تا یک پیوند شیمیایی ایجاد کنند که وقتی سخت شد، ضد آب است و شکاف ها را پر می کند. برخی از اپوکسی ها دیر پخت هستند، اما برخی از قوی ترین چسب های چوب موجود هستند. اگر به دنبال اپوکسی هستید که کاربرد آسانی داشته باشد و با چوب عالی کار کند، Loctite Epoxy Quick Set یا یکی از بسیاری از اپوکسی های Loctite را برای هر کاربرد امتحان کنید.

چسب های پلی یورتان نوعی چسب فعال شده با رطوبت هستند که با خشک شدن کف می کنند و به یک چسب بسیار انعطاف پذیر تبدیل می شوند.

برای اکثر پروژه‌های مبتنی بر چوب، چسب چوب لوکتیت PL، پانلینگ و تریم انتخابی محکم است.

نحوه استفاده از چسب چوب

اگر با دقت پیش بروید، چسب‌های مناسب را انتخاب کنید و روش‌های خشک کردن صحیح را دنبال کنید، چسباندن چوب به طور موثر می‌تواند یک ضربه سریع باشد. این مراحل ساده را برای استفاده از چسب PVA و سایر چسب ها دنبال کنید.

چسب را روی هر دو سطح چوبی که قرار است چسبانده شود، بمالید. از یک پارچه برای پاک کردن هر گونه نشت یا سرریز فورا استفاده کنید.

چسب چوب را با استفاده از یک برس یا پخش کننده پلاستیکی در یک لایه نازک و یکدست پخش کنید.

قطعات را به هم فشار دهید. ممکن است بخواهید سطوح را کمی به جلو و عقب بچرخانید تا از پوشش یکنواخت اطمینان حاصل کنید و هر هوایی که ممکن است باعث ایجاد شکاف شود را آزاد کنید.

برای محکم کردن قطعات از یک گیره G استفاده کنید.

اجازه دهید قطعات چسبانده شده بدون مزاحمت برای مدت زمان فشار دادن توصیه شده در دستورالعمل محصول قرار گیرند.

چسب اضافی خشک شده را بمالید.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://jahan-chasb.ir

[ بازدید : 29 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

چسب خمیری یک ترکیب چسبنده است که خمیری فرش را در جای خود می‌چسباند و اطمینان می‌دهد که پس از نصب فرش، هیچ حرکتی از زیر فرش واقعی وجود ندارد. خمیری فرش عمر فرش را افزایش می دهد و سایش آن را کاهش می دهد و همچنین سطوح مختلفی از راحتی را بسته به نوع و ضخامت آن ارائه می دهد. حتی اگر این خمیری را می‌توان با استفاده از منگنه‌ها در اندازه‌های مختلف نصب کرد، اما روش رایج در صنعت ساخت‌وساز این است که آن را با چسب محکم کنید. در برخی شرایط، تنها راه برای محکم نگه داشتن خمیری و فرش، استفاده از نوعی چسب است.

هنگام نصب فرش بر روی کف بتنی، باید از چسب خمیری استفاده شود. هیچ راهی برای محکم کردن بالشتک با میخ یا منگنه وجود ندارد، بنابراین در این مثال چسب تنها راه برای انجام کار است. چسب با کیفیت خوب تضمین می کند که فرش و خمیری بدون تا شدن یا حرکت در جای خود باقی می مانند.

یکی دیگر از مواردی که چسب خمیری مورد نیاز است، زمانی است که فرش در فضای باز نصب می شود. چه بالشتک در حال نصب باشد و چه نباشد، میخ و منگنه به دلیل اثرات نامطلوبی که از تغییر شرایط آب و هوایی خواهند داشت، نباید استفاده شود. چسب در کل سطح، از جمله روی لبه‌ها پخش می‌شود و فرش و خمیری محکم می‌شوند.

پله ها همچنین نیاز به استفاده از چسب دارند تا به درستی خمیری و فرش را به آن ها قالب بندی کنید. در این کاربرد از منگنه‌ها نیز استفاده می‌شود، اما برای اینکه پله‌ها شکل و طرح اصلی خود را حفظ کنند، باید چسب خمیری در طرفین و رویه‌ها پخش شود. فرودها لزوماً به این نوع درمان نیاز ندارند، اما هنوز هم برای لایه‌های فرش مرسوم است که این کار را انجام دهند زیرا در زمان تلاش برای قرار دادن قطعات کوچک در جای خود صرفه‌جویی می‌کند.

مناطق بسیار کوچک، مانند ورودی ها، بخش های سختی از ساختمان هستند که به طور موثر با فرش پوشانده می شوند. چسب پد فرش این کار را آسان‌تر می‌کند، زیرا اجازه می‌دهد بدون نیاز به استفاده از منگنه‌ها و نوارهای چسبنده، خمیری را بچسبانید. حتی اگر بسیاری از مردم این مرحله را نادیده می گیرند زیرا احساس می کنند که مناطق کوچک تردد زیادی ندارند، متخصصان قبل از اینکه بخواهند فرش را در این نوع مناطق کامل کنند از چسب استفاده می کنند.

آخرین محل استفاده از چسب خمیری در اتاق های بزرگ است. دلیل این امر این است که با افزودن بخش‌های کوچک چسب در سراسر اتاق بزرگ، احتمال خرابی منگنه‌ها کمتر خواهد بود و به خمیری و فرش اجازه حرکت می‌دهد. البته نیازی به پوشاندن کل کف با چسب نیست، بلکه باید به صورت تصادفی به سمت وسط اتاق اجرا شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://jahan-chasb.ir

[ بازدید : 30 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

مزایای چسب و درزگیر

توسعه مواد جدید با کاربردهای متنوع، چالش های بیشتری را بر روی فناوری پردازش قرار می دهد. این امر به ویژه هنگامی که مواد مختلف باید به هم متصل شوند تا اجزایی بسازند که خواص مفید فردی خود را در محصول کامپوزیت حفظ کنند. این سؤال را ایجاد می کند: کدام تکنیک اتصال می تواند این مواد مختلف را به گونه ای به هم بپیوندد که خواص خاص آنها حفظ شود؟ تکنیک های اتصال سنتی دارای معایب شناخته شده ای هستند. با تکنیک های حرارتی مانند جوشکاری، خواص خاص ماده در منطقه تحت تأثیر حرارت تغییر می کند. تکنیک های مکانیکی مانند پرچ کردن یا استفاده از پیچ به نوبه خود فقط امکان انتقال نیرو در نقاط را فراهم می کند. علاوه بر این، لازم است در قطعات کاری که به هم متصل می شوند، سوراخ هایی ایجاد شود و این باعث "آسیب" و در نتیجه ضعیف شدن مواد می شود. در مقابل، پیش‌بینی می‌شود که فناوری پیوند نقش مهم‌تری در صنعت و بخش صنایع دستی در آینده به عهده بگیرد.

چهار دلیل اصلی برای این وجود دارد:

مواد:

با کاربردهای تخصصی، می توان از فناوری باندینگ برای پیوند دادن هر ترکیب دلخواه از مواد با یکدیگر استفاده کرد و پیوندهای طولانی مدت ایجاد کرد.

پردازش:

خط مونتاژ استفاده از فناوری پیوند در فرآیندهای تولید به طور کلی اجازه می دهد تا خواص مواد زیرلایه ها حفظ شود. در مقایسه با جوشکاری و لحیم کاری / لحیم کاری، فرآیند اتصال به ورودی گرمای نسبتا کمی نیاز دارد. بر خلاف زمانی که از پرچ یا پیچ استفاده می شود، هیچ آسیبی رخ نمی دهد.

پیوستن:

در تولید محصول، دو ملاحظه فوق الذکر، امکان استفاده بهینه از خواص مواد خاص زیرلایه ها را در اجزای سازنده فراهم می کند. این اجازه می دهد تا از روش های جدید ساخت و ساز استفاده شود.

طرح:

پانل ها همچنین امکان استفاده از فناوری باندینگ برای معرفی ویژگی های اضافی سفارشی شده به جزء از طریق اتصال واقعی وجود دارد. علاوه بر این، استفاده از فناوری پیوند در تولید صنعتی می تواند منجر به صرفه جویی در زمان، سرعت بخشیدن به فرآیند تولید و از این رو منافع اقتصادی خاصی شود. به عنوان مثال، در کشتی سازی، امروزه عرشه های داخلی را می توان به ساختار اولیه متصل کرد، بنابراین کار صاف کردن زمان بر که در صورت اتصال عرشه های داخلی با جوشکاری مورد نیاز است، حذف می شود.

فناوری باندینگ مزایای دیگری نیز دارد:

-انتقال تنش های برشی لبه بالا به دلیل وجود مناطق چسبندگی زیاد

-رفع ناهمواری روی سطوح مادی. تحمل بیشتر با استفاده از چسب های پرکننده شکاف امکان پذیر است.

-جلوگیری از خوردگی تماسی برای اتصالات فلزی، برخلاف زمانی که از پرچ یا پیچ استفاده می شود (چسب به عنوان عایق عمل می کند.)

برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://jahan-chasb.ir

[ بازدید : 29 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

در این مطلب قصد داریم شما را با چسب های سیلیکونی آشنا کنیم:

سیلیکون ها در مقایسه با سایر چسب های مبتنی بر پلیمرهای آلی خواص ویژه ای دارند زیرا سیلیکون ها دارای ستون فقرات شیمیایی متفاوتی هستند. آنها در دماهای پایین، -100 درجه فارنهایت (-75 درجه سانتیگراد) بسیار الاستیک باقی می مانند و همچنین پایداری دمایی بسیار خوبی دارند. تا 390 درجه فارنهایت (200 درجه سانتیگراد) نوردهی مداوم و تا 575 درجه فارنهایت (300 درجه سانتیگراد) برای دوره های کوتاه. خواص سیلیکون در این محدوده دما تقریباً بدون تغییر باقی می ماند. سیلیکون ها تقریباً در برابر مواد شیمیایی بی اثر هستند و در برابر رطوبت و هوا مقاومت عالی دارند. با این حال، پیوندهای ساخته شده با سیلیکون فقط می توانند تحت بارهای مکانیکی نسبتاً کمی قرار گیرند. به همین دلیل است که آنها عمدتا به عنوان درزگیر استفاده می شوند. به دلیل کشش سطحی کم آنها نمی توان آنها را رنگ کرد. هنگامی که استحکام باند کم با انعطاف پذیری و مقاومت بالاتر در برابر دماهای پایین جبران می شود، برای اتصال فلز استفاده می شود.

چسب های سیلیکونی تک جزئی به رطوبت 5% تا 95% برای پخت نیاز دارند. علاوه بر وجود رطوبت، دمای بین 40 تا 100 درجه فارنهایت (5 تا 40 درجه سانتیگراد) برای خشک شدن چسب مورد نیاز است. پخت کامل بستگی به ضخامت فیلم چسب دارد و می تواند چندین روز طول بکشد. شروع درمان با تشکیل پوست نشان داده می شود. برای ضخامت لایه چسب چند میلی متری، چسب معمولاً در 24 ساعت کاملاً خشک می شود. انواع مختلفی از سیلیکون های مرطوب کننده بسته به شرایط اتصال و بستر موجود است. کاربردهای معمولی شامل چسباندن شیشه و سرامیک، فلزات، پلاستیک، بتن و آجرکاری است. فرمولاسیون های ویژه در کاربردهای هواپیما و هوافضا استفاده می شود.

چسب های سیلیکونی دو جزئی با طیف وسیعی از خواص و میزان بهبود در دسترس هستند. استحکام اولیه و سرعت ایجاد استحکام معمولاً بیشتر از سیلیکون های مرطوب شده است. واکنش پخت می تواند تا 24 ساعت طول بکشد. تجهیزات اختلاط کنتور برای پمپاژ دو جزء از سطل ها یا درام ها به مقدار اندازه گیری شده از طریق یک عنصر مخلوط کننده استفاده می شود. سپس چسب مخلوط به صورت مهره ای توزیع می شود. چسب های سیلیکونی دو جزئی به طور گسترده در مونتاژ پنجره ها استفاده می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این وبسایت مراجعه کنید /https://jahan-chasb.ir

[ بازدید : 35 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]